Nieuwbrief archief

 

Wijzigingen in de wet Arbeid en Zorg

1 januari 2015 is de Wet Arbeid en Zorg gewijzigd. Het recht op Bevallingsverlof, Ouderschapsverlof en Pleegzorg- en Adoptieverlof verandert niet maar de regels voor opname daarvan worden veel flexibeler. Het Kraamverlof voor de partner wordt verruimd tot vijf dagen waarvan drie dagen onbetaald. De kring van mensen waarvoor je indien nodig kortdurend of langdurend zorgverlof kunt opnemen wordt verruimd. Tenslotte wordt het calamiteitenverlof niet zozeer verruimd maar wel verduidelijkt.

Bevallingsverlof (met behoud van loon) mag flexibel opgenomen worden. Totale duur blijft hetzelfde maar 6 weken na de bevalling hoeven niet voltijds opgenomen. Extra verlof (4 weken) voor vrouwen die een meerling krijgen. Uitgangspunt is dat moeder en kind 10 weken thuis zijn voor moeder weer aan het werk moet. Dat betekent dat verblijf in het ziekenhuis recht geeft op langer bevallingsverlof.

Kraamverlof (deels betaald)
Partners hadden al recht op twee dagen betaald verlof en daarnaast hebben zij nuook  recht op drie extra dagen onbetaald verlof na de geboorte van een kind.

Ouderschapsverlof (zonder behoud van loon)
Werknemers krijgen meteen (vanaf indiensttreding) het recht om ouderschapsverlof aan te vragen. Je mag zelf bepalen hoe je het ouderschapsverlof op wilt nemen. Het verlof kan in meer dan zes perioden opgedeeld worden.

Kortdurend zorgverlof (met behoud van 70% van loon maar minimaal het minimumloon) en langdurend zorgverlof (zonder behoud van loon)
De personenkring voor kortdurend en langdurend zorgverlof wordt uitgebreid. Je hebt recht op zorgverlof bij zorg voor een zieke broer, zus, grootouder, kleinkind, huisgenoot of iemand anders in de sociale omgeving (deze wijziging gaat in op 1 juli 2015) Nu mag een werknemer alleen langdurend zorgverlof opnemen in verband met een levensbedreigende ziekte. Vanaf 1 juli 2015 mag dat ook voor noodzakelijke zorg en hulpbehoevendheid. Tot 1 januari kon een werknemer voor een periode van twaalf aaneengesloten weken maximaal de helft van zijn arbeidsduur per week aan langdurend zorgverlof opnemen. Vanaf nu mag hij dat zelf bepalen.

Recht op calamiteitenverlof (mèt behoud van loon)
Bij ‘onvoorziene omstandigheden die een onmiddellijke onderbreking van de arbeid vergen’ heeft een werknemer recht op calamiteitenverlof. Denk b.v. aan een inbraak in de woning van de werknemer of ongeluk van een naaste. De werknemer heeft ook recht op calamiteiten- en ander kort verzuimverlof bij ‘zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden’. De wet noemt in ieder geval:
-    de bevalling van de echtgenote, geregistreerde partner of samenwonende;
-    het overlijden van een huisgenoot of bloed- en aanverwant in de rechte lijn;
-    spoedeisend, onvoorzien of redelijkerwijs niet buiten werktijd om te plannen arts- of ziekenhuisbezoek. Dit geldt zowel voor de werknemer zelf, als voor de begeleiding van een partner, ouder of kind;
-    noodzakelijke verzorging op de eerste ziektedag van een partner, ouder of kind. Na de eerste ziektedag kan de werknemer voor de verdere verzorging kortdurend zorgverlof opnemen.
Verder heeft een werknemer recht op calamiteitenverlof voor het uitoefenen van zijn kiesrecht en voor het uitvoeren van een door de wet of overheid opgelegde verplichting (denk aan een geboorteaangifte) die niet in zijn vrije tijd kan plaatsvinden.
 
Pleegzorg- en adoptieverlof (zonder behoud van loon) in deeltijd opnemen
Een andere wijziging is dat een werknemer het pleegzorg- en adoptieverlof nu ook gespreid mag opnemen. Een werknemer kan er nu bijvoorbeeld voor kiezen om het verlof in deeltijd op te nemen en het zo te spreiden over een langere periode, zolang dit binnen de 26 weken blijft. Voorheen was het nog de bedoeling dat een werknemer het pleegzorg- en adoptieverlof in een aaneengesloten periode van vier weken opnam. De werkgever kan de spreiding van het verlof weigeren als hij hiervoor zwaarwegende bedrijfsbelangen heeft. Het adoptie- en pleegzorgverlof zelf kan hij niet weigeren.

Raadpleeg uw CAO want sommige CAO's bevatten regelingen die verder gaan dan de wettelijke bepalingen.